zondag 21 april 2013

Oefenstof

Ik kreeg een paar weken geleden een naaimachine van iemand die ik via mijn werk ken. En blij dat ermee ben! Ik deed altijd alleen maar wat herselwerk op het machientje dat ik van mijn moeder had, maar er gaat een wereld open. Ik haatte het om achter de naaimachine te zitten, omdat dat ding altijd vastliep en kleine hoekjes van de stof opat. Maar deze gaat als een tierelier. En dat scheelt!

Ik ben nu aan het zoeken naar patroontjes voor beginners en ik heb er al een paar opgeslagen. Twee heb ik er ook uitgevoerd: een zakdoekhoesje en een speldenkussentje. Dat laatste heb ik gelijk maar even gepimpt. Heb ik gelijk gekeken hoe ik machinaal een kantje ergens op zet. Ziet er best lief uit, toch?
 

Het zakdoekhoesje wil ik nog voorzien van een knoopje, gewoon ook omdat ik dan gelijk het machinaal maken van een knoopsgat kan oefenen.

De stofjes heb ik van de Action. Ze zitten per 6 verschillende prints op 1 lap geprint. Als je ze uitknipt heb je dus 6 lapjes van 45 x 40 cm. De print is wat groot, maar het valt me toch niet tegen.

Op naar naaimachineprojectje 3!





woensdag 17 april 2013

Wheel(s) on fire

Ik was (natuurlijk) met van alles tegelijk bezig, en dus leek het me heel logisch als ik nog iets aanpakte. Ik had namelijk wel zin in iets dat relatief snel af zou zijn. Wat ik verder onderhanden heb, zijn namelijk allemaal behoorlijk arbeidsintensieve projecten.
Precies op dat moment zag ik in mijn perifere blik een bericht langskomen van Winkieflash, je weet wel, die van die heerlijke kleurige mandala's (en nog veel meer). Het nieuwste gratis patroon is er een van een toffe mandala met spaken. Ga nou maar gewoon even kijken.

Ik heb er wat langer over gedaan dan het uurtje waar Winkie het over had op Twitter, maar dat kwam voornamelijk omdat ik een waanzinnig talent heb om patronen eerst een keer verkeerd te lezen, waardoor ik weer moet uithalen, uithuilen en opnieuw beginnen. Als je gewoon oplet, is ie namelijk heel prima te doen.


Natuurlijk kan ik het weer niet laten om iets anders te doen. Ik heb Catania gebruikt, wat een stuk dunner is dan de aangeraden Drops Paris, en haaknaald nummer 3 genomen. Dan krijg je dus een kleinere mandala, maar even mooi. Bovendien heb ik in Catania gewoon mooie kleuren in huis.
Ik heb de mandala bovendien nog voorzien van een extra randje met vasten met Catania Colour. Gewoon omdat het me ineens leuk leek, een randje met dat tovergaren. Wat vinden jullie?




Kan ik nu weer verder met mijn tijdverslinende stukken, waaronder een grote omslagdoek, een kussend paartje en de nog immer under construction zijnde megadeken. Oh, en een vilten hertje. Aaaaw.

zaterdag 13 april 2013

Kroontjes? Jij?

Ik ben niet van het koningshuis. Echt niet. Nee, maar dan ook serieus niet (zijn te dure jagers etc, je kent het wel). En toch heb ik kroontjes gehaakt. Ik had namelijk een heel goed excuus ;-) Het leuke en zeer duidelijke patroon van Annemarie Arts begon rond te zoemen en werd opgepikt door mijn boekhoudster. Die zich geen moment bedacht en mij vroeg of ik er twee wilde maken. En dat wilde ik wel. Want als ik ze even loskoppel van de kroning, zijn ze toch gewoon erg schattig? En kan ik er misschien wel kleine prinsesjes of koninkjes blij mee maken!

Het patroontje is gratis, dus ik zou zeggen, ga even kijken bij Haakidee.



Ga ik nu weer verder met het kussende paartje van Christel Krukkert en een setje vilten hertjes. Maar die zien jullie vanzelf wel verschijnen.

 Keep crocheting!

dinsdag 9 april 2013

Een draadjesdispenser en een ontroerend nest

Waar gehaakt wordt, vallen draadjes. Heel veel draadjes. En ik kan die draadjes nooit weggooien. Ik ga er natuurlijk ooit nog iets creatiefs van maken dat een enorme hit wordt. Tot die tijd loopt de glazen pot waarin ik de draadjes bewaar compleet over...

Dispenser

En toen... zag ik (alweer een tijdje geleden) een idee langskomen op Pinterest. Een ding voor draadjes. Dat is natuurlijk geen naam om het mee in de markt te zetten, dus maak ik op zijn minste een draadjesdispenser ;-) Het is stiekem gewoon een voerdispenser, maar je moet af en toe out of the dispenser denken.


Bij het gemiddelde tuincentrum koop je dus een pinda-automaat voor vogels. Die stop je vervolgens vol (maar niet te vol, anders zitten de draadjes klem) met alle soorten en kleuren draadjes. Met een haaknaald heb ik alvast wat draadjes naar buiten getrokken. Zo zijn ze beter zichtbaar en kunnen ze makkelijker een begin maken met het verder leegmaken. Af en toe even bijvullen en bijwerken dus. 

Knel

Behalve dan erg synthetische en nylondraadjes. Voordat je ze in de dispenser (klinkt goed hè) stopt, kijk je wel even op ze niet langer zijn dan ca. 7 cm. Als ze lang zijn kunnen ze namelijk als ze op de grond vallen om pootjes van andere vogels gaan zitten en daar de boel afklemmen.
Vroeger hadden wij een erg zieke benedenbuurman, die enkele malen per week de duiven uit het bos lokte en hun pootjes ontdeed van lange draden en cassettetape. Dat laatste zie je gelukkig niet zoveel meer, maar lange draden nog genoeg. Ik heb ze dus in tientallen gezien, die afgeknelde vogelpootjes. Not a pretty sight...

Maar wat zou het wél een pretty sight worden als de vogels in de buurt een nestje maken met deze kleuren erin verwerkt! Wij mensen zullen het niet snel zien, maar die vogels gaan natuurlijk allemaal hun nest pimpen. Ze zullen wedstrijden gaan uitschrijven en het is wachten op de vogelversie van de VT Wonen met allerlei tips over hoe je nog leuker je nestwandjes kan bekleden met draad.


Ok, ik dwaal (weer) af. Ik heb nu net het draadjesding gevuld en ga het zo ophangen.
Ik verwacht dat het storm gaat lopen, want de vogels in deze buurt zijn erg hip. Gelukkig heb ik nog een héle berg draadjes over.

Ontroerend nest

Nog even een zijpaadje. Toen ik nog niet zo lang in Leiden werkte, een jaar of 3 geleden, viel er toen ik onder het LUMC door liep iets voor mijn voeten. Het was een compleet nestje. De binnenkant was helemaal bekleed met paardenbloempluis. Als je daar voorzichtig aan voelt is het is heerlijk warm en zacht. Een donsendekbedje dus. Is het niet kunstig? Ik heb het altijd bewaard. Het ontroert me. Jou ook?



donderdag 4 april 2013

Kleurtjeskat

Ik was er al wel even mee bezig, maar vandaag had ik ineens enorme zin om hem af te maken: mijn kleurtjeskat. Althans, ik zet er nu maar bij dat het een kat is ;-)

Dat ik van felle kleuren hou, moge wel duidelijk zijn als je dit blog bekijkt. Dat ik van katten hou, is denk ik ook onmiskenbaar. En dus is dit een ideale combinatie. Het is weer een kleurrijk patroon van Greta Tulner. Ik ben fan van haar patronen. Ik koop ze dan ook met liefde. Wat ik droom, ontwerpt zij. Ooit hoop ik ook zo ver te komen.

Je hebt hem niet zomaar even af, maar hij is erg leuk om te maken. Je hebt steeds een andere kleur in handen en je ziet hem groeien. Hij staat nu op het vensterbankkussen naast de freule. Ik ben benieuwd wat er gebeurt als ze wakker wordt. De vorige gehaakte poes hengelde ze er zo af ;-)



Spannender kan ik het verder niet maken!