Oppasonderzetters

De afgelopen tijd heb ik heel veel gehaakt, maar allemaal stukken van projecten die nog niet af zijn, of een verrassing voor iemand en dus nog niet in de openbaarheid mogen. Maar ik heb er nu weer een die wel mag.

Ik zag weer een van de onvolprezen mandala's langskomen van Winkie. Ik maakt er twee. Een die zoveel mogelijk leek op het patroon ...

... en eentje met een totaal ander kleurenpalet.

Ik besloot dat ik er 1 wilde geven aan de mensen bij wie ik 2 weken op het huis heb gepast. Of eigenlijk meer vakantie heb mogen vieren in hun huis. Heerlijk groot huis, met superbad, superbed, supertuin en superkat. Tuurlijk is het voor hun ook handig als iemand poes bezighoudt en de tent bewoond is, maar ik voelde me ook zeer op vakantie. En dat 3 straten verderop ;-)

Goed. In overleg met Winkie en Nicole werd de kadomandala degene met de gele rand. Die ik eerst nog moest uithalen omdat ik (natuurlijk) ergens een fout had gemaakt en een picootje miste. Maar ik vond het toch een beetje een kaal kadootje. En dus maakt ik naar een patroon van - ja alweer - Winkie een setje onderzetters in de kleuren van de mandala. Met een contrasterend randje én een rondje gouddraad. Dat ik toen ook nog moest toevoegen aan de grote mandala (jaaa zo blijf ik bezig).

Voor het dochtertje heb ik nog een uiltje gemaakt en voor het jochie een kadootje uit het museum meegenomen.

Straks komen ze thuis. Op tafel een stapeltje kadootjes en het setje mandala + onderzetters met daarop een rode gerbera in een bijpassend geel potje. Best leuk thuiskomen toch? Geen idee of ze het echt leuk vinden en gaan gebruiken, maar het komt uit een goed, hakend hart ;-)

Zo. Genoeg gepost hier!

Blozend hertje

Jahahaaaa! Ik had kaarten gewonnen voor de Brei- en Haakdagen in Nieuwegein. En ik was blij, want ik had weinig budget en had dus eigenlijk al besloten om niet te gaan. Tot ik succesvol mijn kans waagde op Freubelweb. Ik ging op pad met Marion, en aangezien zij ook kaarten bleek te hebben gewonnen, hadden we er ineens twee over. Die waren we al snel kwijt, onder andere aan Diana. 

Ik had een keurig boodschappenlijstje mee en ben daar niet van afgeweken. Ik was trots op mezelf! Tot ik langs een viltkraampje kwam. Ik ben/was helemaal niet zo van het vilt. Althans, wel van sommige eindproducten, maar niet zo van wat je ermee moet/kan/wilt doen. Maar ik ben wel heel erg van bepaalde beestjes. Vroeger van de varkens, toen kwamen de schapen en op een gegeven moment begonnen ook de hertjes mijn hart te stelen. En dus verdween er een viltpakketje van JitDesign in mijn rugzak. Toch nog wat onzinnigs gekocht. En als ik de ontwerpjes op die site zie, kan dat nog wel eens gebeuren. Ik hou van retrobeestjes!

En kijk nou es wat een liefje. Dat kan toch nooit onzinnig zijn? Netter wel, ja, maar hé, het is mijn eerste viltwerkje! Ik haak nu ook een stuk gelijkmatiger dan eerst, dus wie weet. Officieel moet er nog een lichtbruin zusje bij, maar ik ben al blij dat deze het bos in kan rennen. Kijk hem nou toch blozen!

I'm in love!


En Loes, nog maar eens bedankt! Het was een leuke dag, mede doordat we jou zelf ook nog hebben gezien ;-) En ook nog veel dank aan mijn nicht José, die me de steken heeft geleerd en garen heeft geleverd.

Tip: toffe naalden

Het is niet dat ik niks maak, hoor. Integendeel. Alleen is het allemaal om verschillende redenen nog niet klaar voor publicatie ;-) Om het hier toch niet te lang stil te laten zijn, heb ik vandaag een tip. Ik heb een begin gemaakt met het afhechten van de honderden draadjes van mijn grannydeken. Die begint nu toch echt heel erg te vorderen. Nog 75 granny's en een enorme rand en dan is ie klaar. Tussendoor afhechten leek me een goed idee, want echt leuk is het niet...

Alhoewel, ik merk dat het met het goeie gereedschap nog best lekker therapeutisch werken is. Ik zocht eigenlijk een handig klein naaldenkokertje en stuitte op de Chibi-kokertjes van Clover, de fabriek die toevallig ook al mijn favoriete haaknaalden produceert. In de beschikbare groene kokertjes zitten gewone naalden, in de blauwe maasnaalden. En niet zomaar maasnaalden, maar naalden met een heerlijk groot oog en een gebogen punt. Daarmee is het heel gemakkelijk doorsteken en terughalen en noem het maar. Ik ben er heel blij mee. Wat eigen naalden erbij in het kokertje en je stopt het zo in je tas, etui of broekzak. Altijd bij de hand.

De prijzen verschillen nogal per (web)winkel, zeker vanwege de soms idiote verzendkosten (1 kokertje dat met gemak door de brievenbus kan voor 6,00 euro verzenden, nou laat maar). Ik heb mijn kokertje bij Creamijn besteld. Goedkoper dan elders en met keurig nette verzendkosten. Bestel je bij haar, doe haar vooral de groeten ;-) Ik ben intussen een aardige klant aan het worden.

Dan ga ik nu voor het eerst iets maken met stof die ik heb verstevigd met vlieseline. Ben benieuwd.