zondag 27 juli 2014

Best grote oele

Om allerlei redenen had ik bedacht dat het goed voor me was om even een paar dagen in een andere omgeving te zitten, met veel frisse lucht en weinig stadsherrie. En die plek vond ik in huisje De Kleine Oele (oele = uil)  in Balkbrug. Vanaf het moment dat ik naar binnen stapte, voelde ik me thuis.
De Kleine Oele 's morgens om 5.15.

Ik had een aardige hoeveelheid garen en naalden en zelf potloden en een kleurboek meegesleept op de fiets, omdat de weervoorspellingen er niet al te best uitzagen. Maar afgezien van de eerste middag, had ik prachtig weer. En meer energie dan ik had verwacht, en dus ben ik elke dag vooral wezen buiten spelen :-)


Thuisgekomen had ik het gevoel dat ik iets wilde maken als vakantiesouvenir, zeg maar. Nou heb ik al meerdere uilen gemaakt, zoals elders op mijn blog te zien is, maar ik wilde nu wel weer iets anders. Ik kwam aardig garen tegen bij Zeeman en ik had nog een haaknaald nr. 7. Ik pakte er een patroon van Matawi's Crea bij dat ik een hele tijd geleden had gekocht en maakte er echte zwaargewicht van. Want ik doe altijd iets dat niet in het patroon staat. Tadaaaaa!

Oelie (want zo heet ie natuurlijk) is niet de grootste uil die ik heb gemaakt, want dat is deze, maar het is wel de zwaarste. Hij is namelijk tot bijna halverwege gevuld met aquariumgrind, zo kan hij zelfstandig staan. En hij voelt lekker rond :-) De grote helft die ik over had, heb ik gevuld met draadrestjes. Die verzamel ik al een tijdje, althans die van katoen. Die geven meer body dan acryl. Min of meer gratis vulling dus en weer wat minder afval het milieu in.



Oelie is ongeveer 25 cm hoog, dus kon ik niet aankomen met kleine kraaloogjes. Dat werd dus even zoeken, maar ik heb ze gevonden: grote ogen van 3 cm doorsnee. En profile lijkt Oelie wat last van een schildklierafwijking te hebben, maar hé, het was dat of zulke kleine ogen dat het leek alsof hij een kater had.

Ik ben blij met Oelie. Het was hard werken; mijn handen vinden grof haken met stroef garen niet zo fijn. Dat weet ik nu dan maar. Niet te lang doorgaan, of de krampen krijgen ;-) Maar ik denk zomaar dat ik er nog een keer een maak. Eentje met de kleuren andersom ofzo. Kunnen ze samen op de rugleuning van de bank zitten en verbaasd de wereld in staren. 

Welkom thuis, Oelie!

5 opmerkingen:

  1. Hij is ontzettend leuk je Oellie en wat een knus huis daar in Balkburg zeg...lijkt zo uit een sprookje zo mooi op je foto!

    lieve groetjes
    Angeline

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik vond het een geweldig huis. Geen luxe, maar gewoon alles wat je nodig hebt en in een fantastische omgeving. En kennelijk inspirerend :-)
      Dank voor je compliment!

      Verwijderen
  2. Oh wat een leukerd is Oelie! En wat ziet het er fijn uit in Balkbrug!

    Groetjes, Vera (blog: Geniet van ieder moment)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja Oelie is nu al niet meer weg te denken. En het was heerlijk daar op het land/in het bos!

      Verwijderen
  3. Wat een leukerd!!!!!
    Carolyne

    BeantwoordenVerwijderen