Alle eendjes ...

Niet alle eendjes zwemmen in het water. Deze zijn intussen veilig aan land bij hun nieuwe eigenaars.Ik kreeg even geleden een verzoek om drie badeendjes te maken te maken voor een lief stel mensen die in blijde verwachting zijn van een dochtertje. Ik heb me letterlijk de blaren gehaakt om ze op tijd het levenslicht te laten zien, maar het was het waard. Want ik vind ze best lief geworden ;-)

Uit volle borst: "Alle eendjes zwemmen in het water...."

Het kleine eendje heb ik gewoon 2 naalden kleiner gehaakt met hetzelfde garen (Catania). Ik kan nooi inschatten wat het verschil wordt tussen de formaten naald, maar kijk zelf maar. Ik vind het behoorlijk.

Ik hoop dat de kuikentje van de lieve mensen gezond en blij ter wereld komt tzt en dat ze met hun drieën nog lang met plezier naar deze scheetjes kijken.

Best grote oele

Om allerlei redenen had ik bedacht dat het goed voor me was om even een paar dagen in een andere omgeving te zitten, met veel frisse lucht en weinig stadsherrie. En die plek vond ik in huisje De Kleine Oele (oele = uil)  in Balkbrug. Vanaf het moment dat ik naar binnen stapte, voelde ik me thuis.

De Kleine Oele 's morgens om 5.15.

Ik had een aardige hoeveelheid garen en naalden en zelf potloden en een kleurboek meegesleept op de fiets, omdat de weervoorspellingen er niet al te best uitzagen. Maar afgezien van de eerste middag, had ik prachtig weer. En meer energie dan ik had verwacht, en dus ben ik elke dag vooral wezen buiten spelen :-)

Thuisgekomen had ik het gevoel dat ik iets wilde maken als vakantiesouvenir, zeg maar. Nou heb ik al meerdere uilen gemaakt, zoals elders op mijn blog te zien is, maar ik wilde nu wel weer iets anders. Ik kwam aardig garen tegen bij Zeeman en ik had nog een haaknaald nr. 7. Ik pakte er een patroon van Matawi's Crea bij dat ik een hele tijd geleden had gekocht en maakte er echte zwaargewicht van. Want ik doe altijd iets dat niet in het patroon staat. Tadaaaaa!

Oelie (want zo heet ie natuurlijk) is niet de grootste uil die ik heb gemaakt, want dat is deze, maar het is wel de zwaarste. Hij is namelijk tot bijna halverwege gevuld met aquariumgrind, zo kan hij zelfstandig staan. En hij voelt lekker rond :-) De grote helft die ik over had, heb ik gevuld met draadrestjes. Die verzamel ik al een tijdje, althans die van katoen. Die geven meer body dan acryl. Min of meer gratis vulling dus en weer wat minder afval het milieu in.

Oelie is ongeveer 25 cm hoog, dus kon ik niet aankomen met kleine kraaloogjes. Dat werd dus even zoeken, maar ik heb ze gevonden: grote ogen van 3 cm doorsnee. En profile lijkt Oelie wat last van een schildklierafwijking te hebben, maar hé, het was dat of zulke kleine ogen dat het leek alsof hij een kater had.

Ik ben blij met Oelie. Het was hard werken; mijn handen vinden grof haken met stroef garen niet zo fijn. Dat weet ik nu dan maar. Niet te lang doorgaan, of de krampen krijgen ;-) Maar ik denk zomaar dat ik er nog een keer een maak. Eentje met de kleuren andersom ofzo. Kunnen ze samen op de rugleuning van de bank zitten en verbaasd de wereld in staren. 

Welkom thuis, Oelie!

Lampion, lampion, lampionnetje

Ik ben al vanaf dat ik haak fan van Greta Tulner, vooral vanwege haar kleurige ontwerpen. Het zal intussen wel bekend zijn dat ik kleurverslaafd ben. Ik had al even niet meer in het Etsy-winkeltje van Greta gekeken, uit zelfbehoud, en dat bleek terecht. Toen ik in een ondoordachte beweging plots toch op de knop drukte, bleken er weer allerlei nieuwe patroontjes in te staan. Arrrhhhh! Ik vond onder andere deze lampionnetjes. En aangezien ik had beloofd dit keer iets anders te doen dan een mandala, was de deal gesloten.

Ik maakte eerst de grote (Phildar Coton 4), maar was niet helemaal tevreden. Ik vond hem toch wat slordig. En dus stortte ik mij op de kleinere (Catania). Die vond ik al wel netter, maar ik blijf ermee zitten dat ik niet helemaal 100% tevreden ben. Misschien ben ik wel een muggenzifter, maar dat laat me dan niet los ;-) Wat vinden jullie? Graag eerlijk zeggen, dan kan ik er tenminste iets van leren.

Ik vind ze wel erg leuk, dus ik ga er zeker nog een paar maken. Uiteraard weer in mijn eigen kleurenpalet. Ik denk ook dat ik toch eens ga experimenten met het ding vullen. Zodra je het nu vastpakt, knijp je er een soort deuk(je) in, en misschien is die slordigheid die ik denk te zien dan ook opgelost, omdat je het weefsel rechttrekt als het ware.

Nog meer van die muggenzifters in mijn publiek? Nice to meet you ;-)

Little Spring Mandala

Ik voel me haast bezwaard dat ik weer met een mandala aankom. Ik beloof jullie dat ik de volgende keer iets anders heb. Ik heb nog geen idee wat, maar ik wil er straks mee beginnen ;-)
Ik heb nog een paar mandalapatronen liggen, maar die spaar ik dan maar even op. Ik kom er maar niet uit welke mandala ik naar Attic24 moet sturen voor Yarndale... Straks zit ik zo lang te treuzelen dat ik te laat ben, dus ik hak de knoop door.

Intussen maakte ik de Little Spring Mandala van Made in K-town. Ik vond hem iets too little, dus ik heb er een extra rand aan gemaakt. En natuurlijk een ander kleurenpalet gekozen. En het geheel gepimpt met 2 subtiel glitterende toeren. Ik had de buitenste, door mij toegevoegde toer, in de kleur van de bloemblaadjes in toer 2, een lichtroze. En ik werd helemaal verdrietig van de mandala. Ik vond hem flets en druk tegelijk en niet in balans. Ik kreeg echt een soort knoop in mijn maag als ik ernaar keek. Ja, ik reageer nogal heftig op kleuren, ik weet het. Ik heb stom genoeg geen foto gemaakt van de roze rand, maar we hebben Photoshop, dus ik kan je toch een idee geven. 

Ik was al bezig met hem uithalen, tot ik dacht wacht es even, als ik nou alleen die toegevoegde rand van dat roze verander in het vrolijke appelgroen..... en dat was het! Nu vind ik hem wel leuk. Nu vind ik hem inderdaad lente en blijdschap. En nu vind ik het een kandidaat voor Yarndale. Tssss. Wat dat toch kan uitmaken. 

Straks in elk geval maar eens mijn boekjes doorspitten. Ik haal steeds dingen van internet, omdat ik het makkelijk vind om vanaf mijn laptop te werken, maar die boeken heb ik natuurlijk niet voor niks.
Dan maar kopiëren en printen, want ik vind het vervelende van die boeken dat ze altijd dichtvallen. Ik pleit al tijden voor haakboeken met een ringband. Goed idee toch?

Fijn restantje weekend nog en tot de volgende. Zelf ook benieuwd wat ik dan heb gemaakt :-)

Picots and petals mandala

Ja het wordt manisch, mijn mandalaverslaving. En heel saai voor jullie. Mijn excuses.

Deze Picots and Petals Mandala is een ontwerp van Winkie. Ik roep altijd over haar patronen en ook deze is weer zalig om te maken. Natuuuurlijk heb ik de kleuren iets veranderd, al ben ik voor mijn doen redelijk in de buurt gebleven. Ik gebruik altijd warme, zeg maar bloedhete kleuren en heb nu eens voor iets koelers gekozen. Dat dat ook kwam omdat het garen in het echt iets fletser bleek dan op de foto bleek zo ineens een meevaller te zijn ;-)

Ik ben er weer blij mee. Hij komt aan de haakmuur. Het idee dat ik heb gestolen van Attic24.
Meer mandala's zie je overal op mijn blog :-)

Fijn Pinksterweekend nog!

Mandala met zomerkleuren

Hij is best hysterisch, deze mandala ;-) Ik ben aan het kijken hoe ik de mooiste mandala kan maken voor het Yarndale Project van Attic24. Hij heeft iets regenboogachtigs en dat is niet eens opzettelijk. Ik heb gewoon wat kleuren bij elkaar gezocht die lekker knallen. Dat was niet moeilijk want van dit garen heb ik maar 8 kleuren, waarvan 6 knallend ;-) Ik vind het een beetje vervelend garen, dus ik ben benieuwd naar behoorlijke rits kleuren die ik heb besteld van Phildar Coton 4, het nieuwe garen van die fabrikant. 

Het patroon, dat eigenlijk de Maybelle Flower Mandala heet, is makkelijk te volgen, met foto's en al, alhoewel er naar mijn bescheiden mening wel wat foutjes in staan. Het kan ook zomaar dat ik dat verkeerd heb gezien, maar hoe dan ook is er een mandala uit gekomen ;-) Meer kleurige maaksels vind je elders op dit blog en in mijn mand met WIP's ;-) Uiteraard heb ik de moeilijkste steeds over.

Ik vind het altijd grappig hoe een patroon soms door het kleurgebruik bijna onherkenbaar wordt. Ik vind mijn versie misschien iets te heftig, maar hij zou wel opvallen op Yarndale. Waar of niet ;-) Intussen is er nog tijd zat, dus ik blijf nog even experimenteren. En wat klaar ik komt alvast aan mijn eigen muur. Die is shocking pink, dus alles past erbij, woeha!

Opwaarste spiraal

Ik ben nog steeds in de mandala- en pannenlappenmood. In de rondwerkmodus. En wat is nu ronder dat een spiraal? Ik zag dit patroon al een tijdje geleden bij Karin aan de Haak , maar kwam er maar niet aan toen. Tot ik ineens een aanval kreeg van zin in even iets anders. Want ja, ze zijn rond, maar je maakt ze totaal anders dan andere pannenlappen en mandala's. 

Nu ben ik heel getalenteerd in patronen eerst een paar keer verkeerd lezen, maar dat ging zomaar in 1 x goed. Dat kon natuurlijk niet zo blijven. En dus kwam ik er toen ik toe was aan de sierrand ineens achter dat ik mijn haaknaald 2,5 had aangezien voor 4 mm. De hele spiraal lang gedacht wat wordt het strak, en wat haakt dat rottig, maar ja het is ook rottig garen (dat vind ik ook echt), maar er niet aan gedacht dat het niet zou kloppen. En dus verscheen en er een klein, compact spiralig lapje, dat ik toch te lief vond om niet van een sierrandje en een lusje te voorzien :-)

Sorry, de fotokwaliteit kan beter, maar het zijn telefoonfoto's.

Uiteindelijk heb ik toch maar even de juiste naald ter hand genomen en dus een exemplaar gemaakt dat de kloppende afmetingen kreeg. Dat haakt een stuk makkelijker :-) Ik gebruikte totaal andere kleuren en maakt het geheel af met een gouden draadje. Glitter!

Ik heb ze even provisorisch aan de muur gespeld, zodat je kan zien wat het verschil in grootte is als je met hetzelfde garen een naald van 2,5 mm gebruikt in plaats van 4 mm. Best aanzienlijk.

Het wordt vervelend, maar ook nu blijf ik weer zeggen: dit is niet het laatste dat ik heb gemaakt. Ik heb nog wat projecten onderhanden en ga straks beginnen aan een mandala voor het Yarndale Wheels Project van de geweldige Lucy van Attic24. Manmanman wat een kleurenpracht. Misschien vul ik mijn muur ook wel verder aan. Ik heb tenslotte al wat mandala's liggen. Zoek maar eens op mandala hier op mijn blog. Ik vind dit wel een van de coolste. En er kómt er nog een aan.... poeh! Ingewikkeld! Maar mooi! Als het me ooit lukt om hem af te maken, zien jullie hem hier uiteraard.

Pannenlap blues

Nee hoor, ik heb er geen last, van de pannenlap-blues. Integendeel. Nee, het gaat hier om een setje pannenlappen in mooie blauwtinten. Op bestelling gemaakt voor vriendin met blauwe keuken. Wat zijn ze toch heerlijk om te maken, alleen het lusje netjes aan de lap krijgen zorgt nog weleens voor wat krachttermen. Zoals het in het patroon staat, snap ik er niks van, dus ik heb mijn eigen onnavolgbare methode verzonnen. Nu nog onthouden. Of opschrijven. Dat opschrijven is echt lastig, dus ik spreek hierbij mijn bewondering uit voor mensen die patronen kunnen ontwerpen en ook nog duidelijk voor anderen kunnen noteren. 

Ik had al 2 pannenlappen gemaakt. Die vind je hier, inclusief een link naar het patroon. Maar ik plak ze ook wel even hieronder. Ik verwacht nog wel wat kleurstellingen ;-) 

Ondertussen ligt de CAL deken nog steeds stof te vergaren. Ik kan de moed er nog niet voor opbrengen om ermee verder te gaan. Komt wel weer. Eerst maar eens de pannenlappen in de winkel zetten en deze blauwerds aan hun nieuwe eigenares overhandigen.

Rammelende Kruimel

In februari werd er een kindje geboren. En ik had best op tijd mijn doel af: Kruimel van Stip & Haak. Daar moet je sowieso maar eens kijken. Leuke patronen, en vaak nog gratis ook.
Ik heb dit keer zowaar niet eens zoveel anders gedaan dan wat het patroon zei;-) Eigenlijk met name de kleur, in dit geval. Zomaar eens lekker rustige tinten.
Ik vond Kruimel leuk om te maken. Hij heeft in zijn buikje een rammeldoosje. Als het kleintje in kwestie Kruimel dus stevig vastpakt en door elkaar schudt, maakt hij lekker herrie.

Pas vandaag is Kruimel bij zijn nieuwe bazinnetje aangeland. Ze is er nog te klein voor, maar ze kan al wel naar hem kijken. Omdat de staart met een paar steekjes op zijn buikje vastzit, lijkt het alsof hij een soort handvat heeft. En op een dag zal ze Kruimel bij zijn 'handvat' pakken en lekker gaan rammelen! Wedden dat ze er heel hard om moet lachen?

Verslavend! Starflower Mandala

Mijn nichtje stuurde mij een link naar een mandala waarvan ze dacht dat ik die wel op prijs kon stellen. Nou, dat klopte. Ik werd er helemaal gelukkig van! En dus weer van alles aan de kant gegooid om deze beauty te maken. Natuurlijk met ander garen en andere kleuren dan aangegeven, maar verder heb ik me dit keer keurig aan het patroon gehouden. Dat vond ik het begin nog wel even puzzelen, zeker omdat na een paar toeren de foto's ophouden ;-) Op een gegeven moment ga je een ritme zien en wordt het steeds makkelijker. En heerlijk therapeutisch. Ik denk dat ik er zomaar nog een ga maken en dan met het aanbevolen Stylecraft, want daar heb ik genoeg van liggen. 

Ik heb Catania gebruikt, waardoor het patroon wat opener lijkt, en door de kleuren is hij misschien niet eens herkenbaar als de flower mandala, maar hij is het echt. Ik kon er maar moeilijk mee ophouden, dus weer gewaarschuwd ;-)

Uiteraard komen de kleuren in het echt veel beter uit dan op de foto. Zo zie je misschien weinig verschil tussen geel en lichtgroen, maar you get the picture, right?

Zelfs met een dun garen als Catania wordt het een echte joekel. De doorsnee is een cm. of 33! Kan dus mooi in een pizzadoos. Ik krijg meteen een idee voor een kadootje :-)

Miniminibeursje

Welk een gepiel! Sorry, dat moest er even uit. Maar het is volbracht: miniminibeursje 1. En de eerste is altijd moeilijk. Vooral als je alleen maar flarden patroon hebt, die geschreven zijn voor dunner garen dan jij zelf hebt. Dus aanpassen en meten en doen, uithalen, uithuilen en opnieuw beginnen. Maar ik vind het nu best een liefje geworden, mijn beursje :-) 

Vier centimeter breed (aaaah lief) en toch best stoer en solide. Leuk voor je winkelwagenmuntjes, of voor wat losgeld, of sieraden die je even af wilt doen, of je fietssleutelje, of kattensnoepjes, of je tand die eruit viel toen je met je neus te dicht op de etalage zat, of.... afijn, ik draaf door.

Ik verwacht er nog een wel paar te maken. Dat is me geraden want ik heb intussen al dik een jaar 10 beursknipjes liggen. Maar als ik toch eenmaal de gang erin heb....!

Wat zeggen jullie, winkelmateriaal?

Summer hearts mandala

Ik heb even zin in overzichtelijke projecten. Zoals de pannenlappen die je in het bericht hiervoor ziet. Of een fijne mandala. Ik heb er een paar gemaakt volgens een patroon van Wink en ze bevallen me prima. Ik varieer met de kleur of met een extra randje, maar de basis is altijd een van haar fijne patronen. Ze zijn zeer uitgebreid, met veel foto's en een superhandige cheat sheet. 'Worth every penny', zeggen we dan.
Een paar andere mandala's die ik heb gemaakt, zie je hier. Ik heb er nog meer, maar daar kan ik de foto's even niet van vinden ;-)

Het enige is dat ik niet altijd weet wat met het eindresultaat te doen. Soms leg ik er een onder een vaas, maar soms vind ik het dan net een beetje te gezocht of zie je heel het mooie patroon niet ;-) Wat zouden jullie ermee doen? 

Hoe dan ook: ze zijn heerlijk om te maken. Je doet er niet te lang over en het resultaat is eigenlijk altijd leuk. Waar wacht je nog op? 

Pannenlappenmanie

Ik ben al een tijdje af en aan bezig met de CAL 2014, maar ik werd er een beetje opstandig van. Ik wissel hem dus af met kleinere projectjes. Op zoek naar iets dergelijks, stuitte ik op het idee van pannenlappen. Lekker ontspannend en nog praktisch bruikbaar ook. Lekkere kleurtjes en een fijn retropatroon en aan mij heb je geen kind meer.

De eerste ronde leverde deze vrolijkerd op:

De tweede werd wat subtieler, maar nog steeds kleurig. Hij leverde me gelijk een bestelling op.

Op mijn laptopscherm komen de kleuren fletser over dan ze zijn, maar je krijgt een idee :-)
Ik heb de lappen gehaakt met Catania katoen op naald 3,5, wat groter dan staat aangegeven, omdat ik een strakhaker ben. Het patroon kun je vinden op het blog van lindevrouwsweb. Ik heb alleen de ketting in het hart van de lap zelf toegevoegd omdat ik het geheel anders uit balans vond raken.

Ik zie nog minimaal 2 versies aankomen in mijn dromen. Ze zijn fijn om te maken, dus dat komt vast wel goed.

Ripple dekentje voor moeders

Ik was al een hele tijd bezig met dit dekentje/plaid, toen mijn moeder hem uit mijn rugzak zag piepen. Toen ze hem zag, ik schat voor de helft klaar, wilde ze hem acuut hebben. Ze wilde graag een klein dekentje voor als ze in de middag opgevouwen op het te kleine bankje lag te slapen. Ze heeft polyneuropathie, waardoor veel dingen te zwaar of te groot zijn, dus dit zou een goed maatje moeten zijn en niet te zwaar.

Ik heb het dekentje gehaakt met Stylecraft, prachtig zacht acrylgaren waar ik echt fan van ben. En het is zeker voor spreien en dekentjes toch een grotere aanrader dan katoen. Katoenen spreien worden maar niet droog na het wassen en zijn loodzwaar. Ik vind de uitstraling van katoen wel wat mooier, maar het moet ook praktisch zijn. Tenminste, als je iets praktisch maakt ;-)

Ik vind aan dit dekentje vooral de ajourgaatjes leuk. Ik zie veel fantastische rippledekens met dichte ripples maar ik vind dit accentje wel fraai. Bij de volgende hou ik dat er dus zeker in.
Ik zat alleen nog wel met de afwerking. Ik wilde een rand maken, maar welke kleur ik ook koos, ik vond het het ritme van de strepen erg onderbreken. En dus bedacht ik op het allerlaatste moment (de deken moet straks bij mijn moeder zijn) dat ik er kwastjes aan ging maken met alle kleuren uit de deken.
Dat heb ik geweten. Wat een werk! En wat een wol! Ik was er eerst niet zo blij mee, maar ik denk dat dat kwam omdat ik inmiddels in kunstlicht bezig was en steeds per kwastje zat te turen. Nu ik hem in zijn totaliteit zie, vind ik het toch wel aardig.

Ik heb van dit kleine dekentje veel geleerd voor een nieuw exemplaar voor mezelf. Dus waar ik eerst even moest slikken dat deze naar moeders zou gaan, bedenk ik nu maar dat ik weer meer ruimte heb voor eentje voor mezelf. Ik heb namelijk net een heleboel spullen weggedaan en weggeven en dit soort projecten nemen toch best weer plek in in de kast.

Ik ben benieuwd wat mijn behoorlijk kritische moeder ervan vindt. 

PS: ik heb 2/3 van de deken gehaakt met mijn hele prettige Clover Softgrip 4,5. Ik dacht dat het niet beter kon worden, maar ik ben verliefd geworden op de Clover Amour naalden. Ik kon nu mooi in 1 groot prject het verschil vaststellen. Wat gaan die Amours soepel! En wat liggen die stabiel in de hand! Ik heb de hele regenboogset en daar ga ik nog heel veel plezier aan beleven.